In onze planning was vandaag een reisdag. Van Andalusië wilden we ons verplaatsen naar centraal Spanje om vanaf morgen Madrid te kunnen bezoeken. Aanvankelijk waren we óók van plan om onderweg Castilo Almodovar aan te doen. Vanuit Cordoba is dit slechts 30 kilometer, maar aangezien onze camping van gisteren weer dertig kilometer onder Cordoba lag en het kasteel niet op de route noordwaarts ligt, besloten we om van het bezoek af te zien. We zijn dus in een krappe vier uur doorgereden naar Toledo, zo'n tachtig kilometer onder Madrid. Onze overnachtingsplaats van vandaag ligt op een twee kilometer van het historisch centrum van de stad, dat je vanuit de camping al kunt zien liggen op een van de vele heuvels die deze omgeving rijk is.
Camping El Greco (http://www.campingelgreco.es) is een aantrekkelijke plek om te vertoeven. De plaatsen zijn ruim, het sanitair is goed en de sfeer die de camping ademt is gemoedelijk. Wij betaalden €36,60 all in. Dat lijkt veel, maar het ruime zwembad en het feit dat voor de camping de bus stopt die je zo in het centrum af zet, maakt veel goed.
De ligging van Toledo, zo dicht bij de Spaanse hoofdstad Madrid, doet vermoeden dat je hier vooral langs rijdt op weg naar de Spaanse metropool. Toch is Toledo een stad die zeker de moeite van het bezoeken waard is en die ons zelfs verrast heeft.
Historisch is Toledo van grote waarde, al was het maar omdat de stad de voormalige hoofdstad van het koninkrijk Castilië, en later in de zestiende eeuw (voordat Madrid deze titel overnam) de hoofdstad van Spanje was. Het belang van de stad in die tijd is terug te zien aan het middeleeuwse stadscentrum. Dit stadscentrum was dan ook ons doel voor vandaag. Toledo wordt opnieuw gekenmerkt door de Moorse én Christelijke invloeden. Voor de komst van de Moren waren het echter al de Romeinen en de Visigoten die de stad innamen en er een tijd lang heersten. Onder het bewind van koning Leovigild (569-586) was Toledo zelfs de hoofdstad van het Visigotische rijk. In 711 veroverden de Moren de stad zonder veel problemen en werd zij deel van het grote Arabische rijk. In de ruim 300 jaar die deze overheersing duurde, lieten de Moren hun sporen na in de stad. Wij bezochten onder andere de kleine Mezquita die, net als gisteren bij de grote broer in Cordoba, zowel kerk als moskee is.
In 1085 komt Toledo in Christelijke handen. Koning Alfons de zesde van Castilië herovert de stad in het kader van de reconquista, de herovering van Spanje op de Moorse bezetter. Waar in Cordoba de grote moskee overeind bleef en uiteindelijk in gebruik genomen werd als kerk, werd de Moskee van Toledo afgebroken. De resten dienden als bouwmateriaal voor de grote kathedraal van de stad die gewijd is aan Maria. In slechts één kapel zijn, als je goed kijkt, nog Arabische resten zichtbaar. Er zit een zekere ironie in dit gegeven. De Moorse Moskee werd namelijk in en om een oudere Visigotische kerk uit 587 gebouwd. Het gebouw en de grond wisselden dus eens in de paar eeuwen van eigenaar.
Van binnen doet dus weinig meer denken aan de voormalige moskee. Dit ontzettend rijk versierde gebedshuis zou ook niet misstaan in Rome of Florence. De barokke versieringen, het vele goud en marmer en de kiene belichting door de glas in lood ramen, stralen rijkdom uit. De kerk heeft twee aan elkaar geschakelde zijbeuken die overdekt worden met min of meer verstrengelde gewelven. Deze bouwwijze was voor die tijd ronduit revolutionair. Na ons bezoek aan de kathedraal zijn we nog kort door de stad gewandeld. We liepen onder meer langs de Puerta de Bisagra en de Puerta del Sol, twee van de oude stadspoorten. Op de Santo Tomé Mazapanes draait alles om verfijnde marsepein, iets dat zeker voor de echte zoetekauw een must see en must taste is. In het centrum ligt ook het oude paleis van de stad, het Alcazar, maar daar hebben wij geen bezoek aan gebracht. De conclusie na een middagje wandelen was dat deze stad een langer bezoek (een stedentrip) meer dan waard is.
Reactie plaatsen
Reacties