Na ruim twee weken hebben we vannacht ons eerste onweer met regenval meegemaakt. In de bergen rondom de Caminito De Rey kan het aardig spoken. Vannacht bleef dit beperkt tot twee korte buien en een aantal donderslagen. Voor de droge Spaanse natuur was dit lang niet voldoende om uitkomst te bieden. Wat het wel veroorzaakte was een klamme nacht met een hoge luchtvochtigheid en temperaturen die niet onder de 26 graden kwamen. wij hebben de gewoonte om de airco van de camper de uren voor we naar bed gaan aan te laten. Meestal is dat voldoende om in een koele omgeving de nacht door te komen. Als de situatie zo is als vannacht, lukt dat helaas niet. We waren vanochtend dan ook al vroeg wakker en we zijn rond 8.00u begonnen aan de korte rit naar Cordoba.
Net als in Ronda, begint ook in Cordoba de geschiedenis van de stad al zo’n 44.000 jaar geleden. Archeologische vondsten hebben laten zien dat hier de Neanderthaler geleefd moet hebben. De eerste verwijzing naar de naam Cordoba zien we pas vele eeuwen later, als de Carthagen de stad Karduba gaan noemen. Tijdens de Romeinse overheersing heette de stad Patricia en werd ze zelfs de hoofdstad van de Romeinse provincie Baetica. Het zijn opnieuw de Moren die de stad haar bijzondere aanblik vandaag de dag geven. In 756 werd de stad de hoofdstad van het emiraat Cordoba en daarmee meteen ook de machtigste stad van het Moorse rijk Al Andalus. De Mezquita, de grote moskee van Cordoba, dateert uit deze periode. Het gebedshuis bood op het hoogtepunt ruimte aan veertigduizend gelovigen en was daarmee met afstand de grootste moskee van het westen. Ook nu nog wordt deze moskee qua oppervlakte alleen voorbijgestreefd door de Moskee bij de Kaba in Mekka. De pracht en praal laat iets zien van de rijkdom die Cordoba in deze bloeiperiode kenmerkte. Zoals zo vaak zorgde de periode die op de welvaart volgde, voor een tegenovergestelde beweging. Vanaf 1031 raakte de stad, mede door het einde van de Moorse overheersing, geïsoleerd en verloor zij haar welvaart. In de middeleeuwen leefde Cordoba weer op. De Mezquita werd omgebouwd tot een reusachtige kathedraal. In veel andere steden in Spanje betekende dit dat de Moorse resten vakkundig om zeep geholpen werden. In Cordoba koos men ervoor om de Kathedraal simpelweg ín de bestaande moskee te bouwen. Veel van de elementen uit het Moorse tijdperk bleven daardoor behouden. slechts de minaret moest wijken voor een christelijke klokkentoren. De Mesquita is een cross-over van arabische oosterse, naar christelijk westerse cultuur.
Na het bezoek aan de Mesquita en een eenvoudige Spaanse lunch, hebben we het Juderia, de Jose wijk verkend. Vóór de herovering van Cordoba op de Moorse bezetters kende de stad een bloeiende Joodse bevolking Met de komst van de Christenen (en daarmee ook de inquisitie), moesten Joden zich bekeren tot het Christendom, anders werden ze verbannen. De Joodse wijk kent vele steegjes en pleintjes en een van de oudste Synagoges van Spanje. Het gebouw dateert uit 1315 en is relatief klein. Mogelijk was het een privé gebedshuis van een rijke Jood. We bezochten deze Synagoge en we dwaalden door de Joodse wijk.
Vanaf de zeventiende eeuw raakte Cordoba in verval en veel inwoners trokken weg. De unieke architectuur van Cordoba, het samenspel van Oosters en Westers, zorgde er in 1984 terecht voor dat de binnenstad uitgeroepen werd tot Unesco erfgoed. De erkende historische status heeft voor een opleving van het toerisme gezorgd, waardoor de stad nu weer geleidelijk groeit.
Vanavond staan we op en camping een kleine dertig kilometer onder Cordoba (camping Carlos III. https://www.campingcarlosiii.com) Morgen reizen we verder in de richting van de Spaanse hoofdstad Madrid. Los van een bezoek aan een burcht onderweg, wordt dit vooral een reisdag.
Reactie plaatsen
Reacties