Ronda stond aanvankelijk niet op ons reisschema, maar de verhalen van andere reizigers die de stad bezochten maakten ons zo nieuwsgierig dat we onze reis ietwat aangepast hebben. Via een lange kronkelende bergweg, die op de top uiteindelijk meer dan 1200 meter hoogte bereikt , en een lange afdaling naar ongeveer 750 meter hoogte, bereikten we het witte stadje. De geschiedenis ervan gaat helemaal terug naar de prehistorie toen hier al mensen leefden. De Romeinen waren er te gast en ook de Moren hebben hier vele eeuwen later weer hun stempel op de geschiedenis gedrukt, De bouw van de stad, op en tegen rotsen en rotswanden, zorgt vanuit meerdere plekken voor een prachtig uitzicht. Wij bezochten de Plaze de Toros, een plein voor een arena uit de achttiende eeuw in het historische centrum en de Puente Nuevo en een brug over de Tajo de Ronda die misschien wel als mooiste brug van Spanje gezien kan worden. Daarna hebben we letterlijk rondgedoold door de oude stad. De vele kleine straatjes en pleintjes zijn een wandeling meer dan waard. De nieuwe stad, aan de overkant van de brug wordt gekenmerkt door een (zeer) lange winkelstraat met aan weerskanten kleinere straatjes met restaurants. In die zin heeft de stad dus heel wat te bieden. Voor de bezoeker die iets verder in de geschiedenis van de stad wil duiken, is een bezoek aan de oude Moorse baden of een van de historische musea een must. Wij hielden het vandaag bij een wandeling op de bonmnefooi. Wat wij niet wisten over Ronda is dat Ernest Hemmingway een behoorlijke tijd in de stad heeft doorgebracht. In een van zijn boeken (For Whom the bell Tolls) speelt de stad een prominente rol. Voor het Plaza de Torros staat ter herinnering dan ook een beeld van de excentrieke schrijver die de allure van dit oord al vroeg onderkende.
Na ons bezoek aan Ronda zijn we teruggereden in de richting van Málaga, om vervolgens af te buigen naar Ardales, waar onze overnachtingsplaats van vandaag ligt. Morgen lopen we de Caminito del Rey, het koningspad dat hoog boven de Le Chorro kloof loopt. Onze camperplek van vandaag ligt op loopafstand van de ingang van de Caminito en grenst aan steil oprijzende rotswanden aan de ene kant en een diep Blauw meer aan de andere kant. We hebben de route naar de start van de wandeling van vandaag al even gelopen en kwamen uit bij een restaurant dat werkelijk prachtig ligt. El Mirador (het uitzicht) ligt hoog boven op en rotspunt en kijkt uit over het blauwe water van het meer. Eigenlijk hadden we vandaag zelf willen koken, maar met een dergelijk uitzicht was de verleiding voor een 'meal with a view' te groot.
Reactie plaatsen
Reacties